Why do all good things come to an end?

Wat hebben wij een fantastische vakantie gehad! We hebben ontzettend veel dingen gezien, gedaan en beleefd. Van de prachtige natuurschoon tot de bruisende steden, het kon niet gek genoeg. Wat alles met elkaar gemeen had is dat wij er ontzettend van hebben genoten. Hopelijk hebben wij onze vakantiepret goed over kunnen brengen in de verhalen. Tijdens deze 30 dagen hebben wij 3598 miles (5790 kilometer) gereden door de staten Californie, Arizona, Utah en Nevada. Daarnaast hebben wij op 14 verschillende plekken overnacht, waaronder 4 grote steden en hebben wij diverse National en State Parks bezocht.

Het laatste verhaal schrijven wij vanuit Nederland, want helaas mogen wij nu ook met jullie mee genieten van het herfstachtige weer en troffen we het gelijk met regen en fikse windvlagen. Maar, genoeg over Nederland! Toen wij wakker werden scheen de zon en was het zo'n 25 graden, genoeg factoren om nog iets leuks te ondernemen! We besloten eerst een ontbijtje te gaan eten bij Coffee Bean & Tea Leef, welk direct naast ons hotel zat, en hebben hier buiten op het terras gezeten. Daarna rustig de koffers ingeladen en uitgecheckt. Voor de laatste keer de autoradio op vol volume en gaan met die banaan!

Omdat we er vrijdag niet meer aan toe waren gekomen besloten we vanochtend alsnog naar Santa Monica Pier te gaan, ook hier heb je een boardwalk (net als in Santa Cruz) en deze was gelukkig wel open! Rond half twaalf kwamen we hieraan en het was al behoorlijk druk. Wanneer je de pier oploopt zie je aan je rechterhand ook allemaal kruisen voor de overleden soldaten. Ze waren net twee kisten aan het neerzetten voor de soldaten die in Irak en Afghanistan getroffen waren. Even verderop liggen allerlei op mensen op het strand te bakken en zie je allemaal lifeguardhuisjes als in Baywatch! Helaas zonder Pamela's en David's te bekennen

.

We besloten gelijk naar Pacific Park te lopen, hier zijn alle attracties te vinden. We hebben hier een daypass gekocht waarmee je onbeperkt alle attracties in mocht, deze hebben we het uur er na dan ook goed benut!

Toen we genoeg hadden gezien liepen we weer terug en hebben we buiten op het terras onze laatste Amerikaanse maaltijd gehad, nouja Amerikaans... we hebben beide een salade gegeten bij een sfeervol Italiaans restaurantje

. Mooie afsluiting van onze reis.

Hierna zijn we richting onze autoverhuurbedrijf gereden en konden we de auto zo inleveren, alles was gelijk in orde en daar stonden we dan met koffer, zonder auto. Bij het verhuurbedrijf was er een shuttlebus die ons naar de luchthaven bracht. Hier mochten we langs iedereen langslopen omdat we voor de terugreis Premium Comfort klasse hadden geboekt (businessclass), heerlijk om niet in de rij te hoeven staan. Bij de douane ging het iets minder voorspoedig want daar bleek iets mis te zijn met ons ticket. Gelukkig ook bij een stel andere Nederlanders van dezelfde vlucht. Er scheen een rare zin te staan op de ticket maar een kwartier later mochten we wel doorlopen, wat er nou precies aan de hand was weten we nog steeds niet...

Op het vliegveld nog 2,5 uur gewacht en konden we lekker op tijd boarden, ook daar mochten we weer als eerste aan boord

. Bij binnenkomst van het vliegtuig waren we gelijk gelukkig, we werden verwelkomt door de stewardess met een glas champagne en er lag een kussen, deken en verzorgingskit voor ons klaar op de enorm ruime stoel met 94 cm beenruimte! Ons gedeelte was afgeschermd van comfort en economy klasse en we kregen voortdurend eten en drinken aangeboden. Na twee glazen port en whiskey/bier en onze eerste maaltijd hebben we een paar uur geslapen. Toen was het alweer tijd voor het ontbijt en hebben we hierna maar wat tv gekeken. We landden een uur eerder dan gepland maar helaas werd deze tijdswinst verpest door de Polderbaan en het lange wachten op de koffer. Bij de aankomsthal stonden Theo & Annette op ons te wachten en die hebben ons fijn thuis gebracht, nogmaals bedankt!

Nu proberen we om ons gelijk aan te passen aan het Nederlandse ritme, John is nog springlevend maar Jacq is wel erg moe. Nu gaat het normale leven weer beginnen, gelukkig hebben we een hoop leuke herinneringen, foto's, filmpjes en deze reisverhalen om op terug te kijken. Aan alle trouwe volgers nogmaals bedankt voor jullie reacties telkens, dit vonden wij ontzettend leuk om te lezen.

THE END!

Liefs,

John & Jacq