Yeah, eindelijk is het dan zover!

Vandaag het allereerste berichtje vanaf Canadian soil. :-)

Om 7 uur vanochtend (Nederlandse tijd), ging de wekker. Even lekker een warme douche, bakkie koffie, broodje en de laatste spulletjes in de koffer. Dit ging voorspoedig totdat de weegschaal er aan te pas kwam... John 3 kg en Jacq 5 kg boven het maximaal toegestane gewicht. Dat werd last-minute wat spullen thuis laten en wat zwaardere dingen over naar de handbagage tot grote spijt van onze ruggen, zo bleek later...

Maar niet lang getreurd want om 09.10 ging de bel en daar kwamen Theo & Annette om ons naar Schiphol te brengen. Eenmaal bij Schiphol aangekomen bleek het super druk te zijn. We hadden ditmaal niet van te voren onze stoelen gereserveerd omdat we 40 euro pp per enkele reis wel echt belachelijk vonden maar dat resulteerde dus wel in gescheiden plekken omdat de vlucht echt propvol zat. John zat naast een heerlijk rustig stel en Jacq had gezellig wat gekletst met het stel naast haar. Onder andere eindelijk te weten gekomen wat dat geo-cachen nou precies inhoudt... zij waren fanatieke cachers en gaan dat zelfs hier in Canada doen.

De vlucht ging verder prima, Wat filmpjes (Wild met Reese Witherspoon) en series (friends!!! en big bang) en voor we het wisten vlogen we over de Canadese Rocky Mountains en zijn de tien uur letterlijk voorbij gevlogen ;-).

Op Vancouver Airport moesten we wederom (net als bij Schiphol) erg lang wachten om door de douane heen te komen. We hadden geen zin meer om nog te wachten op het pinautomaat dus liepen maar gelijk naar de Skytrain. Geen probleem want hier kun je toch alles met de creditcard betalen. De skytrain is een bovengrondse metro die veel delen van Vancouver met elkaar verbindt. Toevalligerwijs was de metrohalte 5 minuutjes lopen vanaf ons hotel dus kozen we ervoor dit transportmiddel uit te proberen. Zo gezegd zo gedaan rond 01.00 uur Nederlandse / 16.00 uur Canadese tijd kwamen we aan bij het Moda Hotel in Downtown Vancouver.

We besloten nog even de buurt van het hotel te verkennen en een terrasje te pikken voordat we de dag zouden afsluiten. Op weg naar ons restaurantje kwamen we nog langs een leuke bezienswaardigheid.Midden inGastown, staat een van de grootste toeristisch trekpleisters van Vancouver, namelijk een ouderwetse stoomklok. Raymond Saunders, een bekende klokkenmaker uit Canada, heeft deze stoomklok ontworpen na het opknappen van Gastown in 1977. Sindsdien is de klok waarschijnlijk het meest gefotografeerde object in Vancouver, wat wij natuurlijk graag met jullie delen.

Al vrij vlot liepen we tegen The Old Spaghettiefactory aan, een bekend en lekker restaurantje hier in Vancouver. De naam doet waarschijnlijk al de keuken vermoeden ;-). We hebben allebei voor een overheerlijke lasagne gekozen. Wij hebben in ieder geval genoten en een toast uitgebracht op al het mooist dat ons nog te wachten staat.

Na het toetje voelde we toch wel snel de vermoeidheid toe slaan dus besloten we snel weer terug te lopen naar ons hotel.

De stad Vancouver doet ons vanaf het begin al gemoedelijk aan en dat wordt alleen maar bevestigd, heerlijk ontspannen en geen drukte (ook al is het een wereldstad), een prima plekje om de komende dagen te onthaasten dus! Wat ons verder opvalt is dat op bijna elke hoek wel een zwerver ligt / zingt of schildert. Niemand is te beroerd een penny te geven. Ook wel een leuke gewaarwording.

Wij vinden het genoeg geweest voor vandaag, lekker (vroeg?!) op bed en maar eens kijken hoe vroeg we wakker worden. Van Amerika weten we nog wel dat we destijds dankzij meneer Jet Lag elke dag rond 06.00 uur al klaar wakker naast ons bed stonden.

Liefs John & Jacq