Goedenavond allemaal,

En de allereerste volle dag in Canada is voor ons een feit! In de korte tijd dat we er zijn, hebben we al veel van Vancouver gezien.

Na een, zoals wij al vermoedde, helse nacht (lees: om 23.00, 03.00 en 06.00 klaarwakker gelegen) gingen we om zeven uur (eindelijk!) ons bed uit. Na een warme douche liepen we Robson street in op zoek naar een tentje waar we even konden ontbijten. Zelf zijn we niet zo van uitgebreid ontbijten met een volledig menu dus we strandden al snel bij de Starbucks waar we kozen voor een Frappucino met een blueberry muffin. Heerlijk om de dag zo te mogen beginnen.

Tijdens het ontbijt bespraken we wat we vandaag allemaal wilden gaan doen en we besloten om richting Stanley Park te lopen.Dit prachtige stuk ongerepte natuur van 405 hectare, vlakbij ‘downtown Vancouver', waar ons hotel ligt en tevens het centrum van de stad, werd vroeger bewoond door Musqeam en Squamish, inheemse Canadezen. Het is het grootste ‘stadspark’ in Canadaen het derde grootste in Noord-Amerika. In 1886 besloot de stadsraad het natuurgebied open te stellen als park.

Rond het park ligt een 8,8 km lange‘seawall’, een stenen muur die de erosie tegen moet gaan. Het pad op de muur wordt druk gebruikt door wandelaars, fietsers en inlineskaters. Debomenin het park kunnen 75 meter hoog worden en zijn vaak meer dan 100 jaar oud. Gezien John niet zo lang kan lopen besloten we dichtbij een fiets te huren om de seawall alsnog rond te kunnen gaan en alle leuke bezienswaardigheden hier te kunnen zien. Helaas waren we wel verplicht om, ondanks dat we fantastische fietsers uit Holland zijn, een helmpje op te zetten. Dit deden we, vanwege ons brave karakter, dan ook gelijk!

De tocht was erg leuk. We kwamen langs diverse bosweggetjes, mooie stranden en we hebben zelfs de eerste totempalen gezien. Een mooi stukje natuur zo in een grote stad! Erg onstpannend en leuk om te kunnen doen.

We waren alleen niet zo super goed voorbereid, we hadden verwacht ergens onderweg wel wat water te kunnen kopen in een supermarktje of bij een ander winkeltje maar natuurlijk heb je die in het park helemaal niet ;-). Halverwege hadden we dan ook behoorlijke dorst. Ergens bij een strandje vol met boomstammen stond een soort van fonteintje, alleen durfden we het nog niet om hier zo aan te lurken. Jacq vroeg daarom maar aan een voorbijgaand Canadees stelletje of zij toevallig wisten of het zuiver water was om te drinken. Ook zij wisten het niet dus we waagden het er maar niet op. Achteraf bleek dit niet nodig te zijn want voor we het wisten stonden we met een ongeopend flesje water in ons handen... de Canadezen zijn zo super vriendelijk! Zij hadden meer dan genoeg mee en gaven er ons één. En nee, ze wilden er niets voor hebben... daar kunnen de Hollanders nog wat van leren!

Toen we op driekwart van de Seawall-route waren kwamen we een paar voorbijgangers tegen (wat raar was gezien het eenrichtingsverkeer is) en die zeiden allemaal dat de weg verder was afgesloten... we besloten tegen beter weten in toch een stuk door te fietsen. Eenmaal daar aan gekomen bleek de weg inderdaad afgesloten te zijn door de politie. We zagen ook vanuit het water een boot alleen maar water sproeien maar konden verder vrij weinig zien. Het enige dat we wisten was dat er een 'accident' was geweest en dat we nog maar tien minuutjes hoefden te wachten voordat de weg weer open zou gaan. Van andere mensen hoorden we dat de agenten tegen hun hadden gezegd het nieuws maar in de gaten te houden. Dit hebben we dan ook gedaan toen we in het hotel waren, er bleek de nacht ervoor een 23-jarige jongen tijdens een geheime rave van de klif gevallen/gesprongen te zijn en die had het niet overleefd. (Het water was dus om het bloed weg te spoelen). Wel bizar om daar voorbij te fietsen.

Toen we de seawall hadden gehad reden we nog een stukje door want we wilden wel even Granville Island bekijken. We wisten de weg niet zo goed maar overal staan kaarten waar je zo kan zien waar je op dat moment bent en wat er in de omgeving te doen was. Opeens stopte er een ouder stel Canadesen naast ons om te vragen of ze ons met de weg konden helpen. We zijn toch elke keer verbaasd door het altruisme van de lokale bevolking. Dankzij hun aanwijzingen parkeerden we even later onze fiets bij de ferry en namen een bootje die ons vervolgens over het water naar Granville Island bracht.

Granville Island was onverwachts super leuk, met allerlei leuke plaatstelijke overderkte marktjes met de heerlijkse (streek)producten, gezellige artiesten die op elke hoek stonden te zingen of op te treden, en de gezellige terrasjes. Hier hebbenwe zo'n uurtje rond gelopen en ons goed vermaakt.

Inmiddels was liep het tegen lunchtijd maar we hadden nog niet zoveel trek dus besloten we weer terug downtown te gaan om onze fiets in te leveren en ergens te lunchen.

@Tan&Maaik: Voordat we de ferry op konden werd Jacq, toen er geen modderbloedje in de buurt was, aangesproken of ze mee wilde doen met een plaatselijke zwerkbalwedstrijd. Dit kon zij natuurlijk niet laten schieten en dook gelijk de winkel in voor de nieuwste Nimbus 5000!

Nadat we de fiets hadden ingeleverd zijn we weer terug Robson street opgelopen. Inmiddels waren de winkels wel open en hebben we even geshopt en gelunched. Lekker een 6 inch Italian & Veggie Patty en daarna is Jacq goed geslaagd bij Victoria's Secret. Inmiddels waren we best vermoeid door het fietsen, wandelen en shoppen dus besloten de tassen maar even naar het hotel te brengen en daar even bij te komen. Rond een uur of vier pakten we een filpmje in de bioscoop vlakbij. We hebben Tomorrow Land met George Clooney bekeken in een inmense bioscoop. Zo groot hebben we die nog niet eerder gezien!

Na de film liepen we richting Canada Place waar we om 19.30 uur vlakbij een tafeltje hadden gereserveerd in het Miku Restaurant (nr 1 op tripadvisor) waar we heerlijk, hoe kan het ook anders, sushi hebben gegeten. We kozen voor 3 'special rolls' en twee maki's. We hadden er een lekker Japans biertje bij. Ons favoriet van de avond was een soort van zalm-sushi, echt super lekker en de topper van het restaurant:

We zaten lekker buiten met een mooi uitzicht op het water en gezellige buren.

Op de terugweg zijn we nog even door Smith street gelopen waar het al gezellig begon te schemeren. We waren te moe om nog ergens een drankje te doen dus besloten weer naar ons hotel te gaan. We hebben een mooie dag achter de rug en zeker genoten van de stad Vancouver. We begrijpen nog steeds niet hoe het hier zo rustig kan lijken! Je hebt nergens last van lawaai, verkeer of andere mensen. Voordat we er weer een einde aan breien willen wij jullie graag nog deelgenoot maken van de wijste les van deze dag:

Bier is tóch gezond!!! ;-)

Voor jullie begint de dag weer, wij gaan eerst een krikkie neer!

Liefs John & Jacq