Vrijdag 29 mei: Wells Gray - Jasper N.P.

Met ietwat pijn in onze ruggen(en ook wat last van zadelpijn, Trees) werden we rond half 8 wakker. We zetten gelijk de LP heater aan en konden vervolgens weer een kwartiertje wachten voor het water op temperatuur zou zijn om te douchen. Jacq las ondertussen nog een hoofdstukje bij de eerste ontsnapte zonnerstralen die hun weg richting ons ‘slaapkamertje’ wisten te vinden.

Na ons, inmiddels vertrouwde, campingontbijtje kropen we achter het stuur. Vandaag rijden we naar Jasper, dit is een nationaal park vol ruige natuur in de Rocky Mountains. Vanuit Wells Gray is het een rit van ongeveer 4 uur. In Wells Gray gooiden we voor vertrek nog wel onze water- en dieseltank vol. Hier in Canada weet je maar nooit wanneer je de volgende tank tegen komt.

Langs deze route merkten we dat er steeds meer dennenbomen verschenen en de begroeiing steeds schaarser werd wanneer we het plaatsje Jasper naderde.

Maar eerst kwamen we op deze rit langs Mount Robson, met 3954 meter de hoogste berg van Canada. De Piek van deze berg ligt bijna altijd verscholen in de wolken.

We bevinden ons nu echt in de beroemde Rockies! Het landschap is hier groen en rotsachtig; een aaneenschakeling van ruige bergpieken, knalblauwe meren, weelderige bossen, kortom: het ultieme Canada! Een uitgesproken plek om ook hier de natuur te verkennen. We hadden gisteren besproken dat we deze namiddag wilden besteden aan de Maligne Lake Drive met de, zo schijnt, prachtige Maligne Canyon, Medicin Lake en Maligne Lake. Op het laatste meer kan je een mooie boottocht doen, wat wij graag wilde. Door een stom foutje (we dachten dat de klok een uur terug zou gaan, bij de staatsgrens kwamen we erachter dat deze een uur vooruit ging ;-)) zouden we het alleen niet redden om de laatste boot van 15uur te halen.

Geen probleem, dan skippen we die naar morgen en leek het ons voor vanmiddag wel een uitgelezen kans om te soaken in de Miette Hot Springs. Vanaf de park entrance was dit alleen nog wel een uurtje rijden maar gelukkig hadden we een super mooie route. Ook gelijk wat wildlife gespot – twee wapiti’s, een paar herten, een chimpansee en een steenbok!

Deze bronnen zijn de hoogste die er in de Rockies te vinden zijn: er worden temperaturen gemeten van 53.9 graden celcius. De thermale baden voor de bezoekers worden afgekoeld tot zo’n 39 graden. Het water zou een ontspannende en heilzame werking hebben – voor ons leek het gewoon op een zwembad hoor, maar we zijn benieuwd…

Na even lekker in het warme water gechilled te hebben was het tijd om de onze campground, Whistlers Campground, op te gaan zoeken. Eenmaal daar aangekomen vertelde de man achter de check-in desk ons dat we uit moesten kijken voor een grizzly, deze bevond zich momenteel op de camping en had de nacht ervoor twee Elks aangevallen, opletten geblazen dus!

Als inmiddels echte pro’s zetten we onze RV op de juiste plek. Dit maal was het wel nét even iets anders dan de vorige keren; Het bleek een grote open gebied waar iedereen zijn eigen plekje had, dus niet zo mooi als de eerdere grounds welke zich meer in de rauwe natuur bevonden. Ook anders was dat we nu voor het eerst een water en electricity hook-up tot onze beschikking hadden; Ruwweg houdt dit in dat je nu niet water uit je tank hoeft te verbruiken en van je tv gebruik kan maken, wat ons betreft dus niet echt nuttig.

Toen alles opgezet, uitgeklapt en aangesloten was werd het tijd om de barbecue aan te steken en het avondeten in orde te maken: Groentespiesje voor beide, vlees voor John en een zelfgemaakt vispakketje voor Jacq (Scholfilet met citroen, bos ui, en groente in zilverfolie). Helaas was die laatste net iets te lang doorgebakken waardoor de onderkant flink “doorgebakken” was, maar alsnog erg goed te eten. Moe en voldaan hebben we nog even voor het kampvuur gezeten en zijn we vervolgens ons bed in gedoken, in spannende afwachting van morgen, daarover later meer!

Donderdag 28 mei 2015: Wells Gray

Vanmorgen stonden we lekker uitgeslapen om een uur of 7 op; We waren gisteren al vroeg naar bed (het regende dus er kon geen fikkie worden gestoken). Je kan slechter wakker worden…

Na een prima camping-ontbijtje hadden we een druk programma voor de boeg, dus snel de weg op!

Rijden is hier absoluut geen vervelende onderneming: Onderweg kom je ontzettend mooie stukken natuur tegen. Eerst rij je door het bos met bomen van een meter of 40 hoog, dan rij je een stuk de berg op en zie je in de verte bergen met nog besneeuwde toppen en vervolgens tijdens een afdaling rij je al kronkelend weer de grote vlaktes op met hier een daar een houten huis. Prachtig!

De eerste bestemming voor vandaag is Helmckens Falls Range alwaar we een paard-rij tocht gaan maken. Jacq wil al jaren, iedere vakantie, heel graag paard rijden (We hebben een soort J&J-vakantie-code waar we zeggen: “Dat is mijn droom”, en dan moet deze ook echt ooit in vervulling gaan, bij deze). John had nog niet eerder op een knol gezeten, dus het was enigszins spannend voor hem. Eerlijk gezegd zag John er ook een beetje tegenop (“Wat moet je nou op zo’n beest?!”). Eenmaal daar aangekomen moet ik (John) eerlijk zeggen dat het toch vrij vermakelijk is, de paarden vlogen niet alle kanten op en sturen en galopperen ging ook best prima (Ok: 3uur lang is wel erg veel van het goede…). Voordat we vertrokken vertelde de instructrice ons dat ze geregeld beren tegen kwamen en dat ze die dan rustig voorbij lieten lopen en niet stopten om foto’s te maken. De verwachtingen waren dus meteen hoog: Gaan we hier dan voor het eerst een wilde beer zien? Maar helaas, aan het eind van de tocht nog steeds geen beer tegen komen! Wel een aantal markeringen en sporen in bomen (blijkbaar klimmen die beesten in bomen), dat dan weer wel…

Na een leuke tocht was het was het tijd om de rest van Wells Gray National Park te ontdekken. Inmiddels is het hier 29 graden met een super strakke lucht, je kunt dus alle natuur nóg beter zien én genieten van het lekkere weer! De volgende items op de planning waren een aantal watervallen. Ik probeer te bedenken hoe ik deze ga omschrijven maar ik denk dat in dit geval het welbekende “A picture says more than a thousand words” veel beter van toepassing is (en zelfs dan is het nog moeilijk in te schatten hoe mooi natuur eigenlijk kan zijn), ik zou zeggen: Enjoy!

Helmcken Falls

Dawson Falls

Spahat Falls

Omdat het vandaag een vele malen mooier weer is dan gisteren zitten we nu lekker buiten op onze campground met een koud biertje en een lekker wijntje, en wordt er vandaag uiteraard wel gebarbecued en een mooi fikkie gestoken.

Voordat ik er een einde aan ga breien wil (namens on beide) zeggen dat we het erg leuk vinden om alle enthousiaste reacties op de blogs te lezen, dank daarvoor! Voor degenen die graag ook de binnenkant van de camper wilden zien: We gaan proberen om een leuk filmpje te plaatsen, mits het gejatte/brakke internet ons dat toe laat. Voor nu: Tot morgen!

Woensdag 27 mei: Whistler - Wells Gray

We hadden een goede eerste nacht gehad in de camper! Nog wel wakker geworden van de kou want we gingen met alleen een laken slapen en het koelt ’s nachts erg snel af in de bergen. Maar gelukkig konden we snel een deken over ons heen gooien. Rond kwart over zes ging Jacq er als eerste uit en besloot wat foto’s up te loaden en een beginnetje te maken aan een nieuwe blog. Rond 7 uur ging ook John er uit en ging de fluitketel op het vuur voor de verse koffie. Tijd voor ons ontbijt. Met fleecetruien aan namen we weer plaats aan onze picknicktafel en hebben we wat brood van, Griekse yoghurt met honing, verse jus en een kop koffie verorberd.

Na het ontbijt wilden we gaan douchen, het lukte alleen niet in een keer om warm water te krijgen maar uiteindelijk kregen we het voor elkaar! Weer fris en fruitig gingen we naar de waterpomp want inmiddels was onze watertank voor 1/3 vol. Helaas was het een handmatige pomp en was deze niet bestemd om de camper bij te vullen. Hopelijk kan dat bij de volgende camping dan wel.....? Wel nog een flesje water gevuld met vers water uit de bergen!

Rond 9 uur kwamen we aan bij onze eerste langere hike (ong. 3km) van de vakantie, de Nairn Falls trail. Omdat het nog zo vroeg was kwamen we echt helemaal niemand tegen, heerlijk!

Deze trail duurde ongeveer anderhalf uur en ging langs de zeer snelle Green Riverr, het was uitkijken geblazen want een verkeerde stap en je lag er in.

Na driekwartier kwamen we uit bij de Nairn waterval, wederom een indrukwekkend gezicht.

We begonnen de trail met onze fleece en korte broek aan maar tegen de tijd dat we bij de Nairn waterval aan kwamen kon deze lekker uit. Het zonnetje is ook hier in Canada doorgebroken! Jeej! Na een paar minuten rust en een slok vers bronwater liepen we weer terug naar onze camper. Het was een mooie wandeling en ook voor John gelukkig goed, zonder pijn in de knie, te doen. Tegen het einde kreeg hij een beetje last van zijn knie maar toen waren we er gelukkig al.

Vanuit Nairn Falls Provincial Park begonnen we uiteindelijk rond half 11 aan de rit naar het Wells Gray Provincial Park. Onderweg kwamen we over kronkelende bergwegen en passeerden we smalle houten bruggen. Het was een lange route (ongeveer 400 kilometer, 5,5 uur), maar onderweg zijn er aantal leuke plaatsen waar we een stop hebben gemaakt.

Net buiten Pemberton ligt het mooie Joffre Lakes Provincial Park waar we een korte stop hebben gemaakt. Dit was zeker de moeite om te bezoeken. Het Lower Joffre Lake is maar zo'n 5 minuutjes wandelen van de parking en hier is een mooi zichtpunt waar we lekker op een bankje van het uitzicht en het zonnetje hebben genoten.

Toen we verder reden kwamen we langs Duffy Lake Provincial Park, waar we wilden picknicken gezien het inmiddels alweer lunchtijd was. We zagen alleen net een bus aan komen rijden en omdat we geen zin hadden in een bus vol toeristen sloegen we deze stop maar over. Even verder weg stopten we op een mooie plek langs de weg, toverden we onze campingstoeltjes tevoorschijn en hebben we een broodje gesmeerd.

Vier en een halfuur to go ;-). Tomtom -> nuttige plaats -> tankstation en gaan met die banaan.

Rond 6 uur kwamen we bij onze nieuwe campground aan en we zagen eindelijk een goede waterpomp! Gelijk vullen die tank want hij zat al op 1/3. Gelukkig was het vrij simpel om te doen: slang er in hangen en kraan open gooien en wachten tot de 125 liter vers water zijn bijgevuld.

Er stond weer een BBQ op de planning maar helaas begon het te stormen. Knus hebben we voor het eerst ons keukentje gebruikt en wat stukken vlees en vis in de pan bereid, stokbroodje en wat sla er bij en de Koning eet niet beter!

Wel gezellig slapen zo die regen op het dakje :-) en we hebben gelukkig een super mooie dag gehad!

Dinsdag 26 mei: Vancouver - Whistler

Vandaag was het tijd vooooooor: CAMPINGLIFE!

Om 7 uur sprongen we dan ook ons bed uit, klaar om de wereld in te trekken met de camper die wij vandaag zouden krijgen! Eerst snel langs de Starbucks voor een ontbijtje en daarna de koffer weer dichtproppen, want zonder gewichtsrestricties namen we natuurlijk geen ‘handbagage’ meer mee. Stipt om 9 uur kwam de taxichauffeur ons halen in de lobby.

Het was ongeveer drie kwartier rijden naar Langley, waar Traveland, onze campingverhuurder, gevestigd is. Daar aangekomen mochten we plaats nemen aan een tafeltje en kregen we alle instructies over de camper. Daarna gingen we samen met de dame een rondje en in ‘onze’ camper lopen en ging zij ons uitleggen hoe alles werkt. Goed opletten dus! We waren blij verrast toen wij ontdekte dat we gewoon een gloednieuwe camper toegewezen kregen. Hij rook nog helemaal nieuw! En wat een luxe bleek het te zijn. Super mooi ook. Na de rondleiding kregen we even de tijd om de koffers uit te pakken en alle kastjes in te richten (waar Jacq stiekem al naar uit had gekeken). Toen alles zijn plekje had gekregen nam Jacq plaats achter het stuur en begonnen wij aan ons avontuur!

Als eerst een korte stop bij de supermarkt om de koelkast te vullen en wat eten te halen voor de komende dagen. Voor wat stukken vlees, vis, groenten, sap, sausjes, pasta, rijst en brood mochten we 200 CAD neertellen bij de kassa, ka-ching! Hierna reden we snel door naar Burnaby want we wilden even langs de Levi-store om een paar nieuwe jeans in te slaan. Daar aangekomen was er nergens een plekje om onze camper te parkeren dus gingen we ergens staan en liep Jacq even snel naar binnen. Helaas bleken de Levi’s niet zo goedkoop te zjin als in de States een paar jaar geleden, omdat we nog in Seattle een bezoekje gaan brengen aan de Premium Outlets besloten we maar met lege handen te vertrekken. John kroop nu snel achter het stuur en daar gingen we hoor, op naar Whistler.

We rijden vanuit Vancouver over Highway 99, de beroemde 'Sea to sky highway'. Deze weg slingert vanaf de kust richting de bergen en je hebt prachtige vergezichten over de inhammen langs de kust. Een bocht later zie je juist besneeuwde bergtoppen en groene valleien door je voorruit. Een rit van 2,5 uur vol afwisseling dus. Inmiddels was het al een uur of half vier en we hadden ons niet de tijd gegund om te lunchen dus Jacq smeerde snel, terwijl John reed, een vers stokbroodje en die aten we achter het stuur op.

Na ongeveer een uurtje kwamen we langs een meertje waar we even onze benen gingen strekken. De naam zijn we alweer vergeten. Hier hebben we een stukje rond gewandeld en een praatje gemaakt met een man die daar leuk aan het vissen was. Na ongeveer een half uurtje gingen we weer terug naar de camper en vervolgende we onze trip.

We reden door het stadje Whistler, gelegen in de Coastal Mountains net achter de kust van British Columbia. Het is één van de beroemdste skioorden van Noord-Amerika, met veel stoeltjesliften en gondels. In de zomer veranderen de skipistes in groene bergweides, en worden de stoeltjesliften gebruikt door actieve wandelaars. Voor de sportievelingen zijn er ook mogelijkheden tot raften, mountainbiken, ziplining (aan een kabelbaan tussen de bomen door roetsjen) en zelfs gletsjerskiën in de zomer. Wel zo handig, zo zijn de gondels en liften het hele jaar door van dienst. We waren van plan de bekende Peak 2 Peak gondola te pakken maar gezien het tijdstip dat het inmiddels was kozen we ervoor door te rijden naar de camping. Ook Shannon Falls lieten we schieten.

Vlak voor onze camping kwamen we nog langs Brandywine Falls PP, dit was voor onze een perfecte stop voor een korte wandeling naar de spectaculaire waterval. De trail begon van de parkeerplaats en ging over een houten brug. Nadat we een rivier hadden gekruist liepen we rechtsaf langs trein rails waar Jacq wat ongelukkig terecht kwam. Gelukkig kon ze nog nèt op tijd op staan!

Na een paar honderd meter kwamen we uiteindelijk bij een platform met een magnifiek uitzicht van de waterval. Het water valt zo ongeveer 70 meter!

Na een kort stukje doorlopen kwamen we uiteindelijk bij een platform met nog een mooi uitzicht van Daisy Lake.

Op de terugweg naar onze camper kwamen we onze tweede wildlife tegen! Tien punten voor degene die weet wat het is ;-). Dit was het tweede dier want bij Whistler kwamen we nog een vos tegen! Alleen hadden we op dat moment geen zin om deze vast te leggen op de camera.

Uiteindelijk kwamen we om 6 uur bij onze campground aan. Deze is gelegen in Nairn Falls Provincial Park net voor het stadje Pemberton. We hadden een prachtig plekje met uitzicht op de rivier.

Ook hadden we een picknicktafel en firepit. Die kwam die avond goed van pas! Ondertussen kwam er een stel naar ons toe lopen want, zo gaven ze aan, ze waren onze camper aan het bewonderen. We zeiden dan ook gelijk ‘thanks, he’s brand new’. Gezellig een praatje met hen gemaakt, want zo gaat dat op de camping ;-).

John ging inmiddels wat houthakken voor ons kampvuur en Jacq was begonnen met de voorbereiding van de BBQ.

Het menu was als volgt:

Voor: Stokbroodje met kruidenboter
Bij: maiskolf met boter en zout en een salade met paprika, ui, komkommer, tomaat en een drupje Ranch dressing.
Hoofd: Beefburger, italiaanse spicy worst, varkensrib, gemarineerde zalm en een veggie burger
Na: VOL!

Met ons buikje vol genoten we nog een uurtje van een knarsend vuurtje en gingen we naar binnen voor onze eerste nacht in de camper!

Maandag 25 mei 2015: Vancouver

Vandaag hadden we verwacht voor het eerst van de bergen met de prachtige natuur en mooie vergezichten te kunnen genieten. Na een betere nacht (ditmaal slechts om 3.30 uur wakker geworden) stonden we om 7.00 uur op om ons klaar te maken voor een dagje Grouse Mountain. Grouse Mountain is een van de North Shore Mountains van de Pacific Rangers nabij Vancouver.Grouse Mountain's piek is meer dan 1200 meter hoog. In de winter kan je hier uiteraard geweldig wintersporten maar in de zomer staat deze berg bekend om het geweldige uitzicht over de stad, de roofvogels en de wereldbekende lumberjack (houthakkers) shows.

Helaas viel dat voor ons vandaag een beetje in het water dankzij dikke mist die vandaag boven Vancouver hing. Afgelopen zondag waren er in een ander gedeelte van British Columbia (Cache Creek) heel wat erge overstromingen dankzij een storm en waarschijnlijk was dit nog het staartje er van (ik kan mij iets soortgelijks herinneren in Viet Nam, wij hebben blijkbaar iets met stormen op onze vakanties...) We liepen vanuit ons hotel richting Canada Place omdat daar de shuttlebus om 9.00 uur zou vertrekken. Onderweg nog even bij 7/11 gestopt voor wat flesjes water en bij een koffietentje voor een ontbijt to go.

Via Stanley Park reden we over de Lions Gate Bridge richting Grouse Mountain. Onderweg vertelde de chauffeur nog een aantal interessante weetjes en feitjes over het gedeelte waar we door reden.

Zoals jullie zien hangt de mist al gelijk in de bomen en toen we met de gondola naar boven gingen werd het alleen maar erger, van het uitzicht was helemaal niets te zien (ik denk dat we maximaal 2 meter vooruit konden kijken). Maakte het dan wel weer spannend ;-). We besloten als eerste naar de beren toe te lopen omdat we daar een 'ranger talk' konden bij wonen. Hij vertelde ons onder andere waar de beren vandaan kwamen. Ze waren beide wezen en waren totaal ondervoed gevonden, op een gegeven moment waren ze zo gewend aan de verzorging dat zij niet meer terug de wilde natuur in konden. Sinds dat moment leven ze op Grouse Mountain. Ook hebben we wat meer geleerd over de beren in het algemeen.

Hierna wilden we de 'Birds in Motion' show bijwonen maar helaas ging deze vanwege de mist niet door. Hier zouden we verschillende soorten roofvogels waaronder diverse uilen (oehoeeeee) te zien krijgen. Ze waren bang dat de vogels de weg niet terug konden vinden wanneer ze de show door lieten gaan. Pech voor ons. Dan maar een lekker kopje koffie in het restaurant. In het restaurant zagen we continue mensen uitgeput, bezweet en natgeregend naar boven komen die er voor hadden gekozen om de berg te beklimmen in plaats van de gondola te nemen. Respect hoor. Het valt sowieso op dat de mensen hier super sportief zijn, bijna iedereen loopt in een legging en sportschoentjes op straat en je ziet in elk park en verder wel mensen sporten (lees; fietsen, hardopen, skaten).

Om 12 uur vertrokken we weer om de beroemde Lumberjack Show bij te wonen. Dit bleek achteraf meer een komedie-show te zijn dan het echte werk. Ach, het was best vermakelijk en we hebben er in ieder geval iets van meegepikt moeten we maar denken

Hierna namen we snel de gondola naar beneden want we hadden wel genoeg gezien van Grouse Mountain. Beneden aangekomen moesten we nog een uur wachten totdat de shuttlebus ons weer naar Vancouver bracht dus liepen we ondertussen richting de wolven. Maar die besloten zich lekker niet te laten zien ondanks wat gekke wolf-imitaties van Jacq.

Terug in Vancouver knorde onze maag al behoorlijke en laten we nou net een foodcourt zien bij Canada Place. Een food court is een verzamelplaats van restaurants met een gedeelde zitruimte. Het doel van een food court is om te voorzien in de verschillende eetbehoeftes van een groepje mensen, maar toch de mogelijkheid te bieden om gezamenlijk te eten en te proeven van verschillende keukens.In Nederland is het food court concept nog niet zo bekend als in Canada, Amerika en menig ander land.Na een rondje hebben gelopen besloten we toch voor onze favo lunch te bezwijken. Mjammie!

Gezien we toch al in Gas Town waren leek het ons wel leuk een stukje door te lopen en China Town te bekijken. Deze gedachten hadden we een tijdje volgehouden totdat we bij het einde van Gas Town een hoekje om moesten en daar allemaal tuig zaten zitten. Dit waren voornamelijk junkies en zwervers. Het werd door ons hotel al beschreven als onveilig en zo voelde we ons daar ook. Hier wilden we niet langs en/of doorheen lopen. Gelijk maar rechtsomkeert en China Town moest het maar zonder ons doen.

Dan maar een stukje slenteren door Gas Town, wat winkeltjes af en daarna dankbaar gebruik maken van happy hourrrrrrr (wat je onder het begrip 'happy' mag verstaan: 5 dollar voor een biertje/wijntje in plaats van de gebruikelijke 10 dollar; Canada isduur!).

Inmiddels was het alweer 5 uur en wilden we even onze bergwandelschoenen en daypack dumpen in het hotel. Ook zouden we vanmiddag een fax krijgen van Travelland met daarin de definitieve pick up tijd voor morgen ochtend. Gisteren moesten we namelijk bellen zodat we het tijdstip te horen zouden krijgen dat ze ons morgen ophalen om naar de camper te brengen. Gisteren gaven ze 9.30 aan maar dat vonden we toch wel erg laat en hadden we gevraagd of het niet eerder kon. Eenmaal bij het hotel bleek dat ze het dus vervroegd hadden naar 9.00 uur. Al ietsje beter

Na onze voetjes wat rust te hebben gegeven liepen we ons hotel weer uit op zoek naar een lekker eettentje. We kwamen terecht bij een super klein, lokaal, Japans restaurantje. Er was plek voor een man of 10 maar het storm met de take-outs. En ook niet zo gek want het was voor Canadese begrippen relatief goedkoop voor een hele goede kwaliteit! Dit soort tentjes vinden wij altijd erg leuk om te mogen ontdekken en maken zo onze reis weer wat specialer.

Rarara, wat hadden wij?

We kijken uit naar morgen, dan kan deroadtrip officieel beginnen! We weten dus nog niet of we internet zullen hebben, maakt ons eerlijk gezegd ook niet zo heel veel uit, enige is dat we mogelijk niet gelijk kunnen bloggen maar dat merken jullie vanzelf

Duimen jullie met ons mee dat het weer wat opklaart en wij hopelijk kunnen genieten van een heerlijke BBQ voor onze camper in de stralende zon?

Liefs J&J

Zondag 24 mei 2015: Vancouver

Goedenavond allemaal,

En de allereerste volle dag in Canada is voor ons een feit! In de korte tijd dat we er zijn, hebben we al veel van Vancouver gezien.

Na een, zoals wij al vermoedde, helse nacht (lees: om 23.00, 03.00 en 06.00 klaarwakker gelegen) gingen we om zeven uur (eindelijk!) ons bed uit. Na een warme douche liepen we Robson street in op zoek naar een tentje waar we even konden ontbijten. Zelf zijn we niet zo van uitgebreid ontbijten met een volledig menu dus we strandden al snel bij de Starbucks waar we kozen voor een Frappucino met een blueberry muffin. Heerlijk om de dag zo te mogen beginnen.

Tijdens het ontbijt bespraken we wat we vandaag allemaal wilden gaan doen en we besloten om richting Stanley Park te lopen.Dit prachtige stuk ongerepte natuur van 405 hectare, vlakbij ‘downtown Vancouver', waar ons hotel ligt en tevens het centrum van de stad, werd vroeger bewoond door Musqeam en Squamish, inheemse Canadezen. Het is het grootste ‘stadspark’ in Canadaen het derde grootste in Noord-Amerika. In 1886 besloot de stadsraad het natuurgebied open te stellen als park.

Rond het park ligt een 8,8 km lange‘seawall’, een stenen muur die de erosie tegen moet gaan. Het pad op de muur wordt druk gebruikt door wandelaars, fietsers en inlineskaters. Debomenin het park kunnen 75 meter hoog worden en zijn vaak meer dan 100 jaar oud. Gezien John niet zo lang kan lopen besloten we dichtbij een fiets te huren om de seawall alsnog rond te kunnen gaan en alle leuke bezienswaardigheden hier te kunnen zien. Helaas waren we wel verplicht om, ondanks dat we fantastische fietsers uit Holland zijn, een helmpje op te zetten. Dit deden we, vanwege ons brave karakter, dan ook gelijk!

De tocht was erg leuk. We kwamen langs diverse bosweggetjes, mooie stranden en we hebben zelfs de eerste totempalen gezien. Een mooi stukje natuur zo in een grote stad! Erg onstpannend en leuk om te kunnen doen.

We waren alleen niet zo super goed voorbereid, we hadden verwacht ergens onderweg wel wat water te kunnen kopen in een supermarktje of bij een ander winkeltje maar natuurlijk heb je die in het park helemaal niet ;-). Halverwege hadden we dan ook behoorlijke dorst. Ergens bij een strandje vol met boomstammen stond een soort van fonteintje, alleen durfden we het nog niet om hier zo aan te lurken. Jacq vroeg daarom maar aan een voorbijgaand Canadees stelletje of zij toevallig wisten of het zuiver water was om te drinken. Ook zij wisten het niet dus we waagden het er maar niet op. Achteraf bleek dit niet nodig te zijn want voor we het wisten stonden we met een ongeopend flesje water in ons handen... de Canadezen zijn zo super vriendelijk! Zij hadden meer dan genoeg mee en gaven er ons één. En nee, ze wilden er niets voor hebben... daar kunnen de Hollanders nog wat van leren!

Toen we op driekwart van de Seawall-route waren kwamen we een paar voorbijgangers tegen (wat raar was gezien het eenrichtingsverkeer is) en die zeiden allemaal dat de weg verder was afgesloten... we besloten tegen beter weten in toch een stuk door te fietsen. Eenmaal daar aan gekomen bleek de weg inderdaad afgesloten te zijn door de politie. We zagen ook vanuit het water een boot alleen maar water sproeien maar konden verder vrij weinig zien. Het enige dat we wisten was dat er een 'accident' was geweest en dat we nog maar tien minuutjes hoefden te wachten voordat de weg weer open zou gaan. Van andere mensen hoorden we dat de agenten tegen hun hadden gezegd het nieuws maar in de gaten te houden. Dit hebben we dan ook gedaan toen we in het hotel waren, er bleek de nacht ervoor een 23-jarige jongen tijdens een geheime rave van de klif gevallen/gesprongen te zijn en die had het niet overleefd. (Het water was dus om het bloed weg te spoelen). Wel bizar om daar voorbij te fietsen.

Toen we de seawall hadden gehad reden we nog een stukje door want we wilden wel even Granville Island bekijken. We wisten de weg niet zo goed maar overal staan kaarten waar je zo kan zien waar je op dat moment bent en wat er in de omgeving te doen was. Opeens stopte er een ouder stel Canadesen naast ons om te vragen of ze ons met de weg konden helpen. We zijn toch elke keer verbaasd door het altruisme van de lokale bevolking. Dankzij hun aanwijzingen parkeerden we even later onze fiets bij de ferry en namen een bootje die ons vervolgens over het water naar Granville Island bracht.

Granville Island was onverwachts super leuk, met allerlei leuke plaatstelijke overderkte marktjes met de heerlijkse (streek)producten, gezellige artiesten die op elke hoek stonden te zingen of op te treden, en de gezellige terrasjes. Hier hebbenwe zo'n uurtje rond gelopen en ons goed vermaakt.

Inmiddels was liep het tegen lunchtijd maar we hadden nog niet zoveel trek dus besloten we weer terug downtown te gaan om onze fiets in te leveren en ergens te lunchen.

@Tan&Maaik: Voordat we de ferry op konden werd Jacq, toen er geen modderbloedje in de buurt was, aangesproken of ze mee wilde doen met een plaatselijke zwerkbalwedstrijd. Dit kon zij natuurlijk niet laten schieten en dook gelijk de winkel in voor de nieuwste Nimbus 5000!

Nadat we de fiets hadden ingeleverd zijn we weer terug Robson street opgelopen. Inmiddels waren de winkels wel open en hebben we even geshopt en gelunched. Lekker een 6 inch Italian & Veggie Patty en daarna is Jacq goed geslaagd bij Victoria's Secret. Inmiddels waren we best vermoeid door het fietsen, wandelen en shoppen dus besloten de tassen maar even naar het hotel te brengen en daar even bij te komen. Rond een uur of vier pakten we een filpmje in de bioscoop vlakbij. We hebben Tomorrow Land met George Clooney bekeken in een inmense bioscoop. Zo groot hebben we die nog niet eerder gezien!

Na de film liepen we richting Canada Place waar we om 19.30 uur vlakbij een tafeltje hadden gereserveerd in het Miku Restaurant (nr 1 op tripadvisor) waar we heerlijk, hoe kan het ook anders, sushi hebben gegeten. We kozen voor 3 'special rolls' en twee maki's. We hadden er een lekker Japans biertje bij. Ons favoriet van de avond was een soort van zalm-sushi, echt super lekker en de topper van het restaurant:

We zaten lekker buiten met een mooi uitzicht op het water en gezellige buren.

Op de terugweg zijn we nog even door Smith street gelopen waar het al gezellig begon te schemeren. We waren te moe om nog ergens een drankje te doen dus besloten weer naar ons hotel te gaan. We hebben een mooie dag achter de rug en zeker genoten van de stad Vancouver. We begrijpen nog steeds niet hoe het hier zo rustig kan lijken! Je hebt nergens last van lawaai, verkeer of andere mensen. Voordat we er weer een einde aan breien willen wij jullie graag nog deelgenoot maken van de wijste les van deze dag:

Bier is tóch gezond!!! ;-)

Voor jullie begint de dag weer, wij gaan eerst een krikkie neer!

Liefs John & Jacq

Zaterdag 23 mei 2015: Amsterdam - Vancouver

Yeah, eindelijk is het dan zover!

Vandaag het allereerste berichtje vanaf Canadian soil. :-)

Om 7 uur vanochtend (Nederlandse tijd), ging de wekker. Even lekker een warme douche, bakkie koffie, broodje en de laatste spulletjes in de koffer. Dit ging voorspoedig totdat de weegschaal er aan te pas kwam... John 3 kg en Jacq 5 kg boven het maximaal toegestane gewicht. Dat werd last-minute wat spullen thuis laten en wat zwaardere dingen over naar de handbagage tot grote spijt van onze ruggen, zo bleek later...

Maar niet lang getreurd want om 09.10 ging de bel en daar kwamen Theo & Annette om ons naar Schiphol te brengen. Eenmaal bij Schiphol aangekomen bleek het super druk te zijn. We hadden ditmaal niet van te voren onze stoelen gereserveerd omdat we 40 euro pp per enkele reis wel echt belachelijk vonden maar dat resulteerde dus wel in gescheiden plekken omdat de vlucht echt propvol zat. John zat naast een heerlijk rustig stel en Jacq had gezellig wat gekletst met het stel naast haar. Onder andere eindelijk te weten gekomen wat dat geo-cachen nou precies inhoudt... zij waren fanatieke cachers en gaan dat zelfs hier in Canada doen.

De vlucht ging verder prima, Wat filmpjes (Wild met Reese Witherspoon) en series (friends!!! en big bang) en voor we het wisten vlogen we over de Canadese Rocky Mountains en zijn de tien uur letterlijk voorbij gevlogen ;-).

Op Vancouver Airport moesten we wederom (net als bij Schiphol) erg lang wachten om door de douane heen te komen. We hadden geen zin meer om nog te wachten op het pinautomaat dus liepen maar gelijk naar de Skytrain. Geen probleem want hier kun je toch alles met de creditcard betalen. De skytrain is een bovengrondse metro die veel delen van Vancouver met elkaar verbindt. Toevalligerwijs was de metrohalte 5 minuutjes lopen vanaf ons hotel dus kozen we ervoor dit transportmiddel uit te proberen. Zo gezegd zo gedaan rond 01.00 uur Nederlandse / 16.00 uur Canadese tijd kwamen we aan bij het Moda Hotel in Downtown Vancouver.

We besloten nog even de buurt van het hotel te verkennen en een terrasje te pikken voordat we de dag zouden afsluiten. Op weg naar ons restaurantje kwamen we nog langs een leuke bezienswaardigheid.Midden inGastown, staat een van de grootste toeristisch trekpleisters van Vancouver, namelijk een ouderwetse stoomklok. Raymond Saunders, een bekende klokkenmaker uit Canada, heeft deze stoomklok ontworpen na het opknappen van Gastown in 1977. Sindsdien is de klok waarschijnlijk het meest gefotografeerde object in Vancouver, wat wij natuurlijk graag met jullie delen.

Al vrij vlot liepen we tegen The Old Spaghettiefactory aan, een bekend en lekker restaurantje hier in Vancouver. De naam doet waarschijnlijk al de keuken vermoeden ;-). We hebben allebei voor een overheerlijke lasagne gekozen. Wij hebben in ieder geval genoten en een toast uitgebracht op al het mooist dat ons nog te wachten staat.

Na het toetje voelde we toch wel snel de vermoeidheid toe slaan dus besloten we snel weer terug te lopen naar ons hotel.

De stad Vancouver doet ons vanaf het begin al gemoedelijk aan en dat wordt alleen maar bevestigd, heerlijk ontspannen en geen drukte (ook al is het een wereldstad), een prima plekje om de komende dagen te onthaasten dus! Wat ons verder opvalt is dat op bijna elke hoek wel een zwerver ligt / zingt of schildert. Niemand is te beroerd een penny te geven. Ook wel een leuke gewaarwording.

Wij vinden het genoeg geweest voor vandaag, lekker (vroeg?!) op bed en maar eens kijken hoe vroeg we wakker worden. Van Amerika weten we nog wel dat we destijds dankzij meneer Jet Lag elke dag rond 06.00 uur al klaar wakker naast ons bed stonden.

Liefs John & Jacq

Route rondreis West-Canada & Noord-Amerika

Good afternoon all!

Op Kerstavond hebben we de tickets geboekt, niet veel later ons vervoersmiddel en achter de schermen is de afgelopen maanden uiteraard weer hard gewerkt om een onvergetelijke reis te organiseren. Inmiddels is het aftellen begonnen en kunnen we met trots onze route aan jullie bekend maken!

Ditmaal hebben we de SUV's achter ons gelaten en hebben we er voor gekozen om middels een RV (camper) de prachtige landschappen te verkennen. Omdat we best wel lang onderweg zijn hebben we gekozen voor de comfortabele24' Navion Premium met slide-out. Deze camper is voor zien van:Toilet, Douche, Magnetron, Oven, CD speler, TV, DVD, Air Conditioning, Air Conditioning (bestuurders cabine), Koelkast, Vriezer, Generator, Buitendouche. Van alle gemakken voorzien dus

We hebben weer gekozen voor een rondje met als start- en eindpunt de mooie stad Vancouver. Wisten jullie dat de stad Vancouver vernoemd is naar kapitein George Vancouver en dat de familie Vancouver oorspronkelijk uit Nederland kwam? Zij heette daar namelijk Van Coevorden.

De route zal er als volgt uit komen te zien:

Natuurlijk gaan we een hoop zien en beleven maar er zijn wel een aantal dingen waar we nu al onwijs naar uitkijken, en dat zijn:

* Whale/Orka's kijken op Vancouver Island
* White Water Rafting op de Sunwapta River in Jasper NP
* Paardrijden door de bergen in Wells Gray Provincal Park
* Het prachtige Lake Louise in Banff NP
* Een wijn/bier/whiskey tour bij de verschillende brouwerijen in Okanagan Valley
* Kayakken op de verschillende meren in de Rocky Mountains
* Relaxen in de natuurlijke Hot Springs
* Shoppen in de Premium Outlets bij Seattle ;-)
* Fikkies stoken en BBQ-en bij onze camper op de natuurcampings

Wij zijn overigens weer voornemens om een reisblog bij te houden, dus mochten jullie het leuk vinden om mee te genieten kan je je aanmelden voor de mailinglijst :-). Middels 'blijf op de hoogte' rechts in de browser.

Groetjes John & Jacq